доӣ

I

[داعي]

а

1. кит. дуогӯй, дуокунанда

2. кҳн. он ки дар байни пайравони дину оини дигар таблиғоти динӣ мебарад (ба нафъи дину мазҳаби худ), он ки дигаронро ба дину оини худ даъват мекунад

3. маҷ. камина, банда, ман (одатан муаллиф барои изҳори хоксории худ менависад)

II

[دايي]

кит

1. ниг. доя

2. тағо, додари модар